پیش‌بینی مکانی عملکرد گندم با استفاده از نقشه‌برداری رقومی خاک در منطقه گتوند استان خوزستان

در پژوهش حاضر، مقدار 110 عملکرد مشاهداتی در منطقه گتوند (استان خوزستان) با استفاده از مدل برنامه‌ریزی ژنتیک، به داده‌های کمکی (مستخرج شده از مدل رقومی ارتفاع و تصویر ماهواره) ارتباط داده شد. سپس با استفاده از معادله بدست آمده برای نقاط فاقد مشاهده میزان عملکرد برآورد و نقشه تغییرات مکانی محاسبه گردید. الگوریتم رپر پارامترهای مولفه تصویر ماهواره، شاخص نسبت گیاهی، شاخص گیاهی تعدیل کننده اثر خاک، شاخص خیسی و سطح پایه شبکه زهکشی را به عنوان مهم‌ترین عوامل تولید شناخته است. میانگین ریشه مربعات خطا، ضریب همبستگی تطابق لاین و ضریب تبیین ارزیابی متقابل مدل برنامه‌ریزی ژنتیک (1) با همه داده‌های کمکی به ترتیب 11/525، 87/0 و 82/0 است. همچنین نتایج نشان داد که مدل برنامه‌ریزی ژنتیک (2) با داده‌های کمکی انتخاب شده توسط الگوریتم رپر نیز به خوبی (میانگین ریشه مربعات خطا، ضریب همبستگی تطابق لاین و ضریب تبیین به ترتیب 82/530، 86/0 و 79/0 است) قادر به پیش‌بینی عملکرد گندم است. لذا پیشنهاد می‌گردد در مطالعات آتی جهت برآورد مکانی عملکرد محصولات زراعی از مدل برنامه‌ریزی ژنتیک در قالب نقشه‌برداری رقومی خاک استفاده گردد.